Stoplicht

Simon mag vier keer in de week zijn eigen kleding uitzoeken. Daar zit natuurlijk een geschiedenis aan vast. Simon heeft een wat ambivalente houding ten opzichte van kleding, hij houdt erg van kleren, maar krijgt er ook stress van en stagneert regelmatig door items rondom kleding en aankleden. Zijn allereerste boze bui ging nota bene over sokken, die hij in grote getale over elkaar aan wilde.

Dat hij vier keer in de week zijn kleding uit mag zoeken komt doordat er in de vroege ochtend steeds meer conflicten ontstonden over wat hij aan wilde. Een schema maken bleek een handige oplossing. Ik bemoei me op dagen dat hij aan de beurt is niet met zijn kledingkeuze. Ik bepaal alleen of hij korte of lange mouwen en pijpen aan moet. Hij mag daarom ook niet zeuren over wat ik op de andere drie dagen uit kies. Dit blijkt een heldere afspraak waar hij zich prima aan kan houden. Nou ja, meestal dan.

Ik houd me ook aan mijn afspraak me nergens mee te bemoeien op zijn dagen. Maar zijn zus, die in een leeftijdscategorie zit waarin kleren de man maken, kan het niet laten om mij elke keer te sommeren in zijn schoolschriftje te schrijven dat het zijn beurt weer is.

Simon houdt namelijk van fantasierijke en kleurrijke outfits die hij op geheel eigen wijze bij elkaar vindt horen. Vaak is er een duidelijke lijn in te vinden, maar de samenhang ontgaat mij wel eens geheel, zodat hij er wat samengeraapt uitziet als hij de bus in stapt. Simon is altijd dolblij als het zijn dag weer is en kan het dan niet laten mij te vertellen hoe jammer het voor mij is dat ik niet aan de beurt ben.

Ik geniet heel erg van de creaties die hij maakt. Zo hebben wij onder andere een deftig meneertje (met bloesje en spencer), een stoplicht, een smurf (geheel in het blauw), een kikker (geheel in het groen), een ridder (grijs en camouflage), Bob de Bouwer, een ruitje, een streepje, een heks, een monster, een spook (geheel in het wit), een politieagent, een buschauffeur en een lantaarnhengelvis gehad. U vraagt zich vast af hoe de lantaarnhengelvis er uit zal hebben gezien, maar dat laat ik aan uw eigen fantasie over.

Bij het zien van het stoplicht werd zijn zus onpasselijk. Ik suste haar, maar overtuigen dat het niet zo erg was dat hij een rode trui, oranje t-shirt en een groene broek aan had, liet ze zich niet. De grijs met gele zebrasokken vond ze nog het ergste.

’s Middags vond zijn oma hem er zo leuk uit zien. Toen ik dat vertelde zei zijn zus: ja, maar dat is zijn oma die dat vindt.
Het stoplicht banjerde vrolijk door het huis. Smaken verschillen nu eenmaal.

7 reacties op “Stoplicht

  1. Wat een leuk verhaal Mariëlle. Ik kan me zijn creatie niet meer herinneren, maar hij zag er vast erg kleurrijk uit…. en daar houd ik van. En inderdaad, deze oma vindt alles mooi, behalve de grote gaten in de spijkerbroek van zijn zus. ?

    1. Het is ook al weer een tijdje geleden 🙂
      Toen hij er als smurf uitzag vond je hem ook mooi trouwens 🙂
      Lang leve oma Anneke!

  2. Lol precies Liam maar gelukkig heeft hij t niet vaak wel als weet dat er een feestje is dan wil hij netjes. Of hij mag uitzoeken uit 2 shirts of hij krijgt keuzes in een broek. Maar hij heeft al zeker een gevoel voor wat hij aan wilt.

  3. Hahaha wat een grappig verhaal! Vooral ook dat Simon het niet kan nalaten om jou te vertellen dat het niet jouw beurt is ?

    En fijn, zo’n ruimdenkende, hippe oma! ?

  4. Mariëlle, Daar ben ik weer eens gaan kijken op je Simon dagboek. Goed, fijn om te lezen. Je bent een echte schrijfster. Heb je al eens gedacht om het in boekvorm uit te geven? Wat een leuk gezin heb je, zo te lezen. Opa die de Nijmeegse meeloopt, broer, zus, jij met je man en natuurlijk Simon! Het ga jullie goed***

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *