Meloen

Simon heeft een driftbui in de winkel gehad. Het was wennen moet ik zeggen, vooral omdat er afkeurend op gereageerd werd. Zijn broer en zus deden eigenlijk nooit aan driftbuien in winkels, dus ik heb niet veel ervaring met reacties van de omgeving op dergelijk gedrag.

Het ging om een meloen, die hij perse aan de meloen die al in het karretje lag wilde toevoegen. Ik begreep niet zo snel waarom hij twee meloenen wilde, maar ik wilde ze in ieder geval niet, dus zei ik nee.

Ik was ook verrast door de eerste keer dat hij zich bemoeide met mijn aankopen en dacht daarom even na over hoe ik dat de volgende keer ging voorkomen. Zodoende zag ik zijn boosheid niet aankomen.

Boos worden kan hij goed, hij gaat heen en weer rennen, of op en neer springen, hard huilen en schreeuwen. Dat deed hij dan ook vol overgave in de winkel en rende schreeuwend van de kiwi’s naar de pasta. En weer terug.

Een langslopende mevrouw doodde me met haar blikken en Simon er bij. Daarna bleef ze met een zuur mondje naar Simon kijken. Misschien wilde ze dat ik boos op hem werd of een standje ging geven. Dat werkt altijd averrechts bij Simon. Rustig blijven, hem kalmeren en duidelijk, doch streng vertellen wat je van hem wil helpt altijd, maar dat bleek best lastig met dergelijk publiek. Vooraf afspraken maken helpt ook goed, maar daar was het nu helaas te laat voor. Ik werd boos van de mevrouw en overwoog om met wat akelige woorden terug te slaan, maar realiseerde me net op tijd dat Simon niets aan me heeft als ik boos ben.

Toen ik op de gebruikelijke manier reageerde, kalmeerde hij gelukkig snel, maar de echte redding kwam in de vorm van onze kapster. Ze komt al jaren bij ons thuis om Simon te knippen en hij is dol op haar. Ze heeft een hypnotiserende uitwerking op hem. Ik denk dat dat komt omdat ze prachtig gestyled is en bovendien heel lief voor hem is. Tegen zoveel charme kon hij niet op. Je zag de rust weer bij hem terugkeren. Het gesprekje ging nota bene nog over de meloen ook. Ze kalmeerde mij ook nog met een relativerende opmerking over de mevrouw in kwestie.  De rest van de winkelroute liep gesmeerd.

Thuis at hij met smaak zijn meloen. Geen woord meer over die tweede.

10 reacties op “Meloen

  1. Dag lieve Marielle. Weer zo mooi geschreven. Geen woord teveel en geen zin te lang. Maar vooral zo wegcijferend en met Simons belang voorop gesteld. Zou best wel eens kunnen dat er over 100 jaar weer iemand zalig verklaard wordt in Heiloo.

  2. Lieve Marielle,

    Zo lastig, zo’n storend iemand die zo gaat staan kijken… 🙁 gewoon rustig op ooghoogte en met gebaren je ding doen, als ze het dan nog niet snapt, mist ze echt een gave ik het leven 😉 gelukkig heb jij die gave wel!

    Dikke knuffel van mij!

    1. Ik kan me ook wel voorstellen dat het irritant voor mensen kan zijn als er een kind uit zijn dak gaat terwijl je net rustig aan het winkelen bent 🙂

Laat een antwoord achter aan Marielle Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *