Dirk

Simon en ik gingen samen met zijn oma naar een voorstelling van Dirk Scheele. Voor wie hem niet kent, dat is niet zo erg. Misschien zelfs wel beter. Simon is in ieder geval een enorme fan en kent een groot deel van de productie die Dirk de afgelopen jaren heeft geleverd uit zijn hoofd.

Ik vond het wel spannend zo’n voorstelling, want het was de eerste keer voor Simon. Het bleek een groot succes. De lichten gingen uit en Simon luisterde geboeid naar Dirk die op zijn gitaar speelde. Er waren eenvoudig te begrijpen liedjes, het decor veranderde telkens, er kwamen allerlei dieren langs, de kinderen mochten meedoen, er waren grapjes. Het was een schitterende ervaring voor Simon. Vooral toen hij na afloop een foldertje, een hand en een high five van Dirk kreeg.

Het was prachtig om hem zo verwonderd te zien, zo gelukkig en puur. Zijn oma en ik waren allebei ontroerd.

Hoe mooi ook, mijn hart brak deze middag toch een klein stukje. Om mijn kind dat zo kwetsbaar is en altijd een beetje klein zal blijven. En dat zo anders is dan alle andere kinderen die in de zaal waren.

Toen herpakte ik me.

Klein blijven is prima, als ie dan maar geen fan blijft van Dirk.

3 reacties op “Dirk

  1. Ik ben het met Simon eens, Dirk is leuk, ja, ook als je groot bent! Al jaren ben ik fén van Dirk Scheele( ik heb zelfs een handtekening van hem hihi)

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *