Tien pepernoten

Sinterklaas is er weer en Simon bleef rustig. Hij was vrolijk, blij en sprak vol enthousiasme over alles wat met Sint te maken heeft.

Ik begon juist in mijn handjes te knijpen en mezelf te prijzen omdat we het zo gestructureerd voor hem lieten verlopen tot ik de juf sprak.

Ze zag op school veel onrust bij Simon. Dat was even een klap in mijn gezicht. Die onrust was thuis niet te merken. Meestal houd ik hem een dagje thuis als hij onrustig is, dan is hij gewoon vermoeid en moet bijtanken.

Ik hield hem dus een dagje thuis. Het was een fijn ochtendje waarin we lekker aanrommelden en ook wat boodschapjes gingen doen. We spraken met zijn lievelingscaissière die van goud is voor Simon.

Simon vertelde van het Sinterklaashuis waar hij geweest was, dat daar ook een keuken was en dat hij zelf pepernoten had mogen maken. Thuis had hij er na het avondeten wel vijf mogen opeten. Maar de volgende keer wilde hij er wel tien.

Ik voelde me meteen te streng en gaf hem geen ongelijk. Maar het is toch moeilijk om het anders te doen.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *